توئیتر از فیسبوک تقلید میکند ...

توئیتر از ابتدا با این ایده به روی کار آمد که هیچ کس حق نوشتن بیشتر از 140 حرف را در یک توئیت ندارد! و همین باعث شد تا خیلی زود بازارش داغ شود و کاربران زیادی را به خود جذب کند.

البته در سال های اخیر توئیتر خودش این ایده را در حال منقضی کردن است و با افزودن امکانات جدیدتری که سایر شبکه های اجتماعی دارند سعی میکند تا کاربران بیشتری را به خود جذب کند اما باید منتظر ماند و دید که آیا به هدفش میرسد یا این موضوع برعکس و باعث افت کاربرانش خواهد شد ...

 

 

شبکه اجتماعی توییتر به تازگی و به تقلید از فیسبوک امکان "تگ کردن" عکس‌ها را برای کاربران خود ایجاد کرده است.

 توییتر هر چه بیشتر در تلاش است امکاناتی مشابه آنچه را که موجب جذب صدها میلیون کاربر به فیس‌بوک شده است، به خدمات خود بیفزاید. در آخرین اقدام٬ توییتر امکان تگ‌کردن افراد در عکس‌های کاربران را فراهم کرده است.
اگرچه این امکان به نظر بسیاری از کاربران خوشایند است٬ اما هستند کسانی که فاصله گرفتن توییتر را از آن‌چه می‌گویند باید باشد نمی‌پسندند.

ابتدایی‌ترین کاربرد وب‌سایت توییتر که از مارس ۲۰۰۶ آغاز به کار کرده‌است، ایجاد شبکه‌ای گسترده بود که افراد در آن می‌توانستند نوشته‌های کوتاه خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.
البته هر توییت با احتساب فاصله و میان‌فاصله‌ها و لینک‌های به کار رفته در آن، نمی‌توانست بیش از ۱۴۰ حرف باشد و همین موضوعی‌ بود که توییت نوشتن را برای بسیاری به یک هنر بدل کرد؛ هنر گزیده‌گویی.
اما توییتر در حال فاصله گرفتن از این کاربرد جذاب اولیه و افزودن امکانات دیگر است. نه تنها طی سالیان گذشته امکان انتشار عکس را افزوده که حالا تگ کردن افراد دیگر در عکس‌های کاربر (نظیر آن‌چه در فیس‌بوک اتفاق می‌افتد) را نیز فراهم آورده و همچنین این امکان را به کاربر داده که در یک توییت چهار عکس منتشر کند.
اگرچه به نظر می‌رسد توییتر امکان تگ کردن افراد در عکس را از فیس‌بوک الگوبرداری کرده، اما تگ کردن افراد در عکس در توییتر تفاوتی اساسی با فیس‌بوک دارد. این تفاوت نه در شکل و نحوه این کار که در حفظ حریم شخصی اشخاص است.

به گزارش دویچه وله، در فیس‌بوک کاربر تنها می‌تواند دوستان خود را تگ کند٬ در صورتی که در توییتر افراد به صورت پیش‌فرض می‌توانند هر کسی را که در توییتر حساب کاربری دارد در عکس‌های خود تگ کنند، مگر فرد تنظیمات خود را به نحوی مدیریت کرده باشد که این اتفاق ممکن نباشد.